Alles leek er op dat de 16-jarige Maarten van der Kamp een succesvol schrijver zou worden: hij won een cultuurwedstrijd, kreeg een column in Trouw en schreef aan een debuutroman. Toch stokte het, en volgde 8 jaar alcoholverslaving. Tot de camera zijn leven zin gaf: de afgelopen drie jaar liep hij elke dag door de straten van Amsterdam en fotografeert de Amsterdammer, a la Ed van der Elsken.

Fotograaf Hanne van der Woude maakt weergaloos intieme portretten, waarvoor ze veel tijd doorbrengt met de geportretteerden. Met het bejaarde kunstenaarsechtpaar Ben en Emmy deelde ze zes jaar lief en leed, van zomervakanties in Zuid-Frankrijk tot de dood van Ben.

Paul Bogaers kwam na 20 jaar fotografie in een artistieke mid-life crisis: zijn oplossing was weg te gaan van het platte vlak, naar de overrompelende beeldtaal van Afrikaanse maskers en beelden.

Anouk Kruithof is een van de rising stars in de fotografie in binnen- en buitenland, en praat over haar haat-liefdeverhouding met haar medium. En over haar bevlogenheid voor het zelf uitgegeven kunstenaarsboek, waar ze zelfs een stimuleringsprijs voor in het leven riep.

Fotografe Scarlett Hooft Graafland reist de hele wereld over, op zoek naar ongerept natuurlandschappen. Zodra dat overweldigende decor van natuurschoon is gevonden, trekt ze een periode met lokale bewoners op en plaatst hen in die omgeving. Het resultaat is soms grappig, soms poëtisch, maar altijd schitterend.

Paulien Oltheten vertelt over de installatie die ze maakte in een gevangenis: de gevangen lopen door een gang van 82 meter. Mag je dan beelden laten zien van hoop? Van zonsondergangen? En hoe vermijd je clichés?

Fotograaf Jan Hoek heeft altijd een bijzondere relatie met zijn modellen: of het nou transgender sekswerkers in Kaapstad zijn, jonge Masaï in Tanzania of een heroïnejunk waarmee hij bevriend is geraakt. Een mooi gesprek over de (soms verschillende) verwachtingen van fotograaf en gefotografeerde.