We zijn terug met een gloednieuw seizoen! Live vanuit VondelCS in Amsterdam en via AmsterdamFM, en uiteraard via je vertrouwde podcastleverancier. Wil je ons ook zien zitten, kijk dan op mistermotley.nl of naar de registratie op Youtube. 

We trappen af met Barbara Visser: ze was artistiek directeur van het IDFA, voorzitter van de Akademie van Kunsten en bovenal een gelauwerd kunstenaar. We praten over wat identiteit is: wie bepaalt het, en hoe word je door anderen vorm gegeven. 

 

Charl Landvreugd sprak over hoe er in Nederland wordt omgegaan met het werk van kunstenaars met een Afro-achtergrond en hoe dat moet veranderen. Geen verhaal vanuit slachtofferschap, maar vanuit de observatie dat er een nieuw soort 'Afro-heid' (Charls term) aan het ontstaan is met een specifieke beeldtaal en specifieke mogelijkheden.

Met Yeb Wiersma sluiten we het eerste seizoen van Kunst is Lang af! Ze vertelt over het belang van veldonderzoek, en geeft tips voor iedereen (ook jij!) om te gaan wandelen en je omgeving anders te bekijken.

Claudia Sola is continu gespitst op kleine handbewegingen. Ze raakt verontrust als het V-teken dat je met twee vingers kunt maken - wat voor haar een nare connotatie met de Tweede Wereldoorlog heeft - ineens opvallend veel opduikt (in nieuwsfoto's van de Arabische Lente, bij sporters, bij Japanse toeristen) en gaat op onderzoek uit om haar verontrusting te bezweren.

Schrijver en beeldend kunstenaar Miek Zwamborn werkt als een improviserend jazzmuzikant: een paar gegevens staan vast - bijvoorbeeld een gevonden herbarium op een rommelmarkt - en daaromheen creëert ze met een gedicht, roman of installatie een nieuwe werkelijkheid.

Uit liefde voor dat object, niet om haar eigen ego te bevredigen. Sterker nog: binnenkort verhuist ze naar een afgelegen Schots eiland om daar vanuit odes aan de natuur te werken: "Een steen geeft me veel meer gedachten en emoties, dan het horen van een gesprek in een drukke Amsterdamse tram."

Voor Gijs Frieling is het afgebeelde onderwerp in een schilderij maar een klein onderdeel van het werk: het moet de toegangsdeur zijn naar andere elementen, zoals kleur, ritme en vorm. Waarom is het nou juist daarover zo moeilijk praten?

Dick Verdult is een kunstenaar, muzikant en filmmaker boordevol energie, die in zoveel verschillende culturen heeft gewoond dat hij 'nergens meer thuis is'. Hij legt met een groot enthousiasme uit waarom je eigen perspectief een gevangenis is waar je uit moet breken.

Mai van Oers vertelt over haar tekeningen: ze plaatste haar overleden ouders in vier Jeroen Bosch-achtige taferelen, en baseerde ze op Dante's Goddelijke Komedie - maar ook op manuscripten die ze bij hóge uitzondering uit een kluis in het Vaticaan wist te ontfutselen. Een schitterend verhaal over toeval, als je er in wilt geloven.

Beeldmaker Hans van Houwelingen heeft - net als veel mensen - een hekel aan beelden in de openbare ruimte die alleen ter decoratie zijn. Hij legt uit waarom zijn beelden actief ingrijpen in de situatie waarin ze geplaatst worden, en wat dat met een omgeving kan doen.

Gijs Assmann legt haarfijn uit waarom een kunstwerk geen illustratie van een idee moet zijn, maar een eerlijk en toegankelijk beeld dat je helpt je dagelijkse leven te leiden.

Thomas Kuijpers laat met zijn werk op subtiele wijze zien hoe alle media hun eigen versie van de waarheid brengen. Hij vertelt waarom hij veel waarde hecht aan het verzamelen van meerdere 'spikkels' informatie, om zo dicht mogelijk bij de waarheid te komen.

Paulien Oltheten vertelt over de installatie die ze maakte in een gevangenis: de gevangen lopen door een gang van 82 meter. Mag je dan beelden laten zien van hoop? Van zonsondergangen? En hoe vermijd je clichés?

Het werk van Zoro Feigl is speels en beweeglijk: met behulp van een elektromotor schiet er ineens leven in een touw, lint of stuk plastic. We praten over de balans tussen het temmen en laten terugduwen van materiaal en hoe de Chinezen zijn werk zien. Onder andere.

Natasja Kensmil staat bekend om haar duistere tekeningen en schilderijen, vaak in zwart wit. Ze vertelt waarom die duisternis haar interesseert, hoe ze de beelden in een nieuwe samenhang presenteert en over de gigantische plafondschildering van 100m2 die ze in het huis van een verzamelaar aan het schilderen is.

Femmy Otten legt uit waarom haar schilderijen en beelden een directheid en eeuwigheid moeten uitstralen, en hoe kunst de rol van religie kan benaderen - als je er voor open staat.

Hoe profiteert de Syrische president Assad van Hollywoodfilms, Spongebob en Mickey Mouse? Dit keer in KUNST IS LANG het sterke verhaal van Ghalia Elsrakbi van kunstenaarsduo Foundland (dat helaas net naast de Prix de Rome greep), o.a. over hoe er een propaganda-oorlog woedt op Facebook en welke hilarische plaatjes daaruit ontstaan. Zoals Assad die is gephotoshopt in een still uit de Amerikaanse kaskraker Inglourious Basterds.

Op zijn speciale verzoek een thema-uitzending, in plaats van over zijn werk in het algemeen. Wat drijft Joost Conijn om altijd te doen wat hij nog niet kan, zoals een vliegtuig bouwen en er mee naar Kenia vliegen? Over het onbekende als drijfveer voor kunst, en eigenlijk een heel leven.

Het werk van Lotte Geeven (34) is zonder uitzondering poëtisch en begint vaak met een eenvoudige vraag, zoals: wat zou de zee zeggen als ze kon praten? Daarop werkte ze samen met wetenschappers aan een apparaat dat de kleur en de beweging van de zee in gesproken taal omzet. Denk aan een woeste oceaan die 's avonds heel hard motherfucker roept (grover wilde Lotte het niet maken). Verder praten we over het geluid dat onze aarde van binnen maakt, en een jongensboekavontuur over twee boeien die - duizendend kilometers van elkaar in zee geplant - elkaar op de zeestromen hadden moeten vinden, maar door een Marokkaanse visser een andere koers vond.

In de eerste aflevering van KUNST IS LANG praat ik met de sprankelende Melanie Bonajo. Over waarom er nieuwe manieren van seks nodig zijn die niet alleen de man centraal stellen, waarom iedereen ayahuasca moet proberen en over eenzaamheid als moderne ziekte.