Op bezoek bij de 84-jarige Marinus Boezem, een van de grondleggers van de Nederlandse conceptuele kunst. Over de kracht van een concept, zijn indrukwekkende oeuvre en - hopelijk nog lang niet aan de orde - wat zijn slotact als kunstenaar zou zijn.
We zijn op bezoek bij de Vlaamse schilderlegende Sam Dillemans: hij heeft in Antwerpen zijn eigen tentoonstellingsruimte gekocht, zodat hij volledig los van musea het hele jaar door zijn werk kan laten zien. Het is een logische stap in zijn bloedserieuze streven de beste schilder van onze tijd te worden.
Robert Zandvliet werkt al bijna 30 jaar aan een indrukwekkend schilderkunstig oeuvre. Soms aan de hand van banale objecten als een steen of een haarspeld, maar soms ook door een herinterpretatie van iconische schilderijen, zoekt hij er naar de energie van een beeld bloot te leggen. Maar waarom lukt hem dat niet met mensen?
Paul Beumer maakt schitterende, fragiele werken met inkt en waterverf. Soms doen zijn doeken denken aan landschappen, af en toe herken je de afdruk van een eikenblad of rietstengel, maar veel vaker zijn het gewoon ontzettend mooie taferelen, op de manier zoals een met mos bedekte steen dat kan zijn, of de structuur van mineralen.
Alles leek er op dat de 16-jarige Maarten van der Kamp een succesvol schrijver zou worden: hij won een cultuurwedstrijd, kreeg een column in Trouw en schreef aan een debuutroman. Toch stokte het, en volgde 8 jaar alcoholverslaving. Tot de camera zijn leven zin gaf: de afgelopen drie jaar liep hij elke dag door de straten van Amsterdam en fotografeert de Amsterdammer, a la Ed van der Elsken.
Fotograaf Hanne van der Woude maakt weergaloos intieme portretten, waarvoor ze veel tijd doorbrengt met de geportretteerden. Met het bejaarde kunstenaarsechtpaar Ben en Emmy deelde ze zes jaar lief en leed, van zomervakanties in Zuid-Frankrijk tot de dood van Ben.
Paul Bogaers kwam na 20 jaar fotografie in een artistieke mid-life crisis: zijn oplossing was weg te gaan van het platte vlak, naar de overrompelende beeldtaal van Afrikaanse maskers en beelden.
Schilder Eva Spierenburg liet altijd al persoonlijke elementen in haar werk toe, maar sinds haar moeder ruim een jaar geleden overleed, is haar werk nog persoonlijker geworden. Dat roept allerlei vragen op: wordt kunst geen therapie, heeft het ook voor anderen relevantie en hoeveel (intieme) context geef je een kijker mee?
Schilder Derk Thijs stelt hoge eisen aan zijn werk: hij wil de grens tussen de kijker en het schilderij laten vervagen. In de uitzending legt hij uit hoe je een abstract begrip als 'het bewustzijn van een boom' kunt vertalen naar een schilderij.
Tekenares Kinke Kooi neemt ons mee in de wonderlijke associaties waaruit haar tekeningen ontstaan: ze tekent uitputtend beelden die haar fascineren, ook al schaamt ze zich er voor of zijn ze niet bon ton in de kunstwereld (een smurf, of klimop). Achter haar zachte, subtiele tekeningen gaat een intrigerende wereld van symboliek schuil.
Charl Landvreugd sprak over hoe er in Nederland wordt omgegaan met het werk van kunstenaars met een Afro-achtergrond en hoe dat moet veranderen. Geen verhaal vanuit slachtofferschap, maar vanuit de observatie dat er een nieuw soort 'Afro-heid' (Charls term) aan het ontstaan is met een specifieke beeldtaal en specifieke mogelijkheden.
Schrijver en beeldend kunstenaar Miek Zwamborn werkt als een improviserend jazzmuzikant: een paar gegevens staan vast - bijvoorbeeld een gevonden herbarium op een rommelmarkt - en daaromheen creëert ze met een gedicht, roman of installatie een nieuwe werkelijkheid.
Uit liefde voor dat object, niet om haar eigen ego te bevredigen. Sterker nog: binnenkort verhuist ze naar een afgelegen Schots eiland om daar vanuit odes aan de natuur te werken: "Een steen geeft me veel meer gedachten en emoties, dan het horen van een gesprek in een drukke Amsterdamse tram."
Amie Dicke vertelt over haar behoefte om de wereld om haar heen te ordenen, door er elementen uit weg te halen of juist toe te voegen. Maar ook hoe ze in haar laatste werken steeds meer een aanwijzer is, dan een kunstenaar die ingrijpt.
Berend Strik maakt al ruim 20 jaar mysterieuze werken door op fotografische doeken stukken stof en stiksels aan te brengen. In KUNST IS LANG legt hij uit hoe hij te werk gaat en wat die verschillende lagen voor effect hebben.
Saskia Janssen is net vier dagen terug van haar residency van een jaar in ISCP in New York. Ik praat met haar over de tentoonstellingen die ze daar maakte: Everything is One en Welcome Stranger.
Met multitalent Aukje Dekker sprak ik over haar geweldige project Stick or Twist, waarbij kopers bepalen of ze nog een laag verf op hun schilderij willen en daar -per laag - €50,- voor betalen. Maar ook over het ongrijpbare Eddie the Eagle Museum, dat zowel intens hippe dingen doet als activistische projecten. En over kinderkunst!
Op zijn speciale verzoek een thema-uitzending, in plaats van over zijn werk in het algemeen. Wat drijft Joost Conijn om altijd te doen wat hij nog niet kan, zoals een vliegtuig bouwen en er mee naar Kenia vliegen? Over het onbekende als drijfveer voor kunst, en eigenlijk een heel leven.
Het werk van Lotte Geeven (34) is zonder uitzondering poëtisch en begint vaak met een eenvoudige vraag, zoals: wat zou de zee zeggen als ze kon praten? Daarop werkte ze samen met wetenschappers aan een apparaat dat de kleur en de beweging van de zee in gesproken taal omzet. Denk aan een woeste oceaan die 's avonds heel hard motherfucker roept (grover wilde Lotte het niet maken). Verder praten we over het geluid dat onze aarde van binnen maakt, en een jongensboekavontuur over twee boeien die - duizendend kilometers van elkaar in zee geplant - elkaar op de zeestromen hadden moeten vinden, maar door een Marokkaanse visser een andere koers vond.
Remy Jungermann maakt abstract werk dat lijkt op het werk van De Stijl - maar dan met Surinaamse invloeden en materialen. Naar aanleiding van zijn tentoonstelling Crossing the Water in het Gemeentemuseum in Den Haag praten we over een alternatief voor de Westerse kunstgeschiedenis.